Қазақ ежелден өткенін қастерлеген, сондықтан Жеті ата туралы білім бала бойына сіңген. Өз ата-тегін білу – қазаққа міндетті дәстүр болған. Олар әрқашан ата-бабаларын ардақтап, құрмет тұтқан. Шежірені білу әркімге міндетті деген ежелден қалыптасқан.Бұл көшпелілерге ұрпақ жалғастыруға, халқының әдет-ғұрпын, мәдениетін есте сақтауға әрқашан қажет болған дәстүр.16 наурыз – «Еске алу және бата күні» – бұл күні мал сойылып, шелпек пісіріліп, дүниеден өткен ата-баба рухына бағыштап дұға оқылады. Жақында ғана жақындарынан айырылған отбасыларға туған-туыстары мен көршілері барып, көңіл айтады. Аға ұрпақ ұрпақтарына игі істерін, ата-бабасының, туған-туыстарының өмірінен қызықты сәттерді айтып отырады. Сонымен қатар, бұл күні әулеттің, жеті атаның (жеті атаның), халыққа тарихы айтылады. Әр отбасы өз үйін безендіреді, Наурыз мейрамының басты атрибуты – жолтерек үйдің барлық жерінде, алаңда, көшеде немесе аулада орнатылады. Қабырғаға кілем ілініп, жамау көрпе, алаша, сырмақ, текемет жайылады.